Καλοήθεις

Αποτελούν καλοήθεις βλάβες του δέρματος και των μαλακών μορίων.

Εμφανίζονται ώς μικρά ή μεγάλα ογκίδια, συνήθως μεγαλώνουν αργά, είναι ανώδυνα και δέν υποστρέψουν εάν δεν θεραπευτούν σωστά. Πολλοί ασθενείς επιλέγουν να τα αφαιρέσουν για αισθητικούς λόγους, είτε γιατί ενοχλούν λειτουργικά την ανατομική περιοχή που εμφανίζονται.

Σε κάποιες περιπτώσεις, σε ογκίδια μεγαλύτερα των 3 εκατοστών (μπαλάκι πινγκ-πονγκ), αναλόγως τον εντοπισμό τους και την κλινική τους εικόνα, είναι απαραίτητη η προεγχειρητική απεικόνιση με υπερηχογράφημα, και εαν και εφόσον είναι απαραίτητο FNA (βιοψία δια λεπτής βελόνης) και μαγνητική τομογραφίας προς αποκλεισμό κακοήθους εξεργασίας μαλακών μορίων.

Οι κύστες και τα λιπώματα αφαιρούνται με τοπική αναισθησία στο ιατρείο, με ελάχιστο χρόνο αποθεραπείας, χωρίς νοσηλεία και διακοπή των καθημερινών δραστηριοτήτων.

Κύστες

Η κύστη δέρματος, ή επιδερμιδική κύστη, είναι ένας καλοήθης όγκος του δέρματος που εμφανίζεται πιο συχνά στο πρόσωπο, στα αυτιά, στον αυχένα, στο λαιμό, στον κορμό και στα γενετικά όργανα, στην ουσία, όμως, δεν υπάρχει κανένα σημείο του σώματος στο οποίο να μην έχουν παρουσιαστεί κύστες.

Μεγαλώνουν αργά και, συνήθως, είναι ανώδυνες, αλλά πολλοί ασθενείς επιλέγουν να τις αφαιρέσουν, είτε για αισθητικούς λόγους, είτε γιατί ενοχλούν λειτουργικά στη θέση που είναι. Εμφανίζεται σαν ογκίδιο, εξόγκωμα κάτω από το δέρμα, πιθανώς να έχει δε ένα κεντρικό μαύρο σημείο. Συνήθως, αυτό είναι σημείο επικοινωνίας με την περιοχή εκτός δέρματος, από όπου μπορούν να μπουν μικρόβια στην κύστη και να αναπτυχθεί φλεγμονή. Σε αυτή την περίπτωση η κύστη πονά, είναι κόκκινη και η περιοχή ζεστή. Όταν κύτταρα από το επιφανειακό στρώμα του δέρματος, την επιδερμίδα, μπουν λίγο βαθύτερα στο δέρμα, πολλαπλασιάζονται, δημιουργούν το τοίχωμα της κύστης και αρχίζουν να παράγουν κερατίνη. Σε άλλες περιπτώσεις, οι κύστεις αναπτύσσονται από ένα σμηγματογόνο αδένα κάποιου τριχοθυλακίου, του οποίου έχει αποφραχθεί ο εκφορητικός πόρος, που φέρνει το σμήγμα στην επιφάνεια του δέρματος.

Θεραπεία.

Η κύστη αφαιρείται χειρουργικά. Πολύ σημαντική είναι η αφαίρεση ολόκληρου του τοιχώματός της, αλλιώς είναι πιθανόν να υποτροπιάσει. Προσοχή, δεν πρέπει να πιέζετε την κύστη να σπάσει, διότι συχνά αυτό συμβαίνει προς τα μέσα και καταλήγει σε επέκταση και επιδείνωση της φλεγμονής.

Λιπώματα.

Τα λιπώματα είναι συνήθως καλοήθεις όγκοι που δημιουργούνται στον υποδόριο ιστό και προκαλούνται από τον ταχύτατο πολλαπλασιασμό των κυττάρων του λιπώδους ιστού. Βασικές αιτίες εμφάνισής τους είναι γενετικοί ή η κληρονομικότητα. Καθώς τα λιπώματα στην πλειονότητα τους είναι ακίνδυνα, δεν απαιτείται θεραπευτική αντιμετώπισή τους. Στην περίπτωση που πρέπει οπωσδήποτε να αντιμετωπιστούν, τότε η μόνη λύση είναι η χειρουργική αφαίρεση τους. Αυτή η διαδικασία συστήνεται στις περιπτώσεις που τα λιπώματα προκαλούν πόνο ή μούδιασμα ή βρίσκονται κοντά σε αρθρώσεις, με αποτέλεσμα να δυσκολεύουν τις κινήσεις.

Θεραπεία.

Η αφαίρεση λιπωμάτων είναι γενικά απλή επέμβαση και πραγματοποιείται με μία μικρή τομή όση η διάμετρος του λιπώματος. Τα μικρά λιπώματα μπορούν να αφαιρεθούν με τοπική αναισθησία, ενώ για τα λίγο μεγαλύτερα ίσως χρειαστεί ολική αναισθησία. Ανεξάρτητα ωστόσο από το µμέγεθος του λιπώματος, μετά την χειρουργική αφαίρεση του πρέπει να γίνεται πάντα βιοψία.

Θηλώματα. 

Τα θηλώματα είναι καλοήθεις όγκοι δέρματος. Στην καθομιλουμένη αποκαλούνται και «κρεατοελιές», αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τις «ελιές» του δέρματος (δερματικούς σπίλους). Είναι μικρά, στρογγυλά, με άμισχα ή με μίσχο επάρματα της επιδερμίδας. Η επιφάνειά τους είναι λεία ή μυρμηκιώδης (σαν κουνουπίδι). Έχουν συνήθως το χρώμα του δέρματος αλλά μπορεί όμως να είναι καστανά ή ακόμη και σκουρόχρωμα καφέ. Οφείλονται στους ιούς HPV (Human Papilloma Virus), τους ιούς δηλαδή που προκαλούν τις μυρμηκιές και τα οξυτενή κονδυλώματα. Ωστόσο δεν είναι εξίσου μεταδοτικά. Μπορούν να πολλαπλασιαστούν και να εξαπλωθούν στο ίδιο άτομο μετά από τρίψιμο ή τραυματισμό της περιοχής. Οι κύριοι υπεύθυνοι ιοί HPV που προκαλούν τα θηλώματα είναι οι HPV 6 και HPV 11. Πρόκειται ουσιαστικά για χαμηλού κινδύνου ιούς. Η αφαίρεση των θηλωμάτων γίνεται κυρίως για λόγους αισθητικούς.

Θεραπεία.

Η αφαίρεση θηλωμάτων με laser είναι η πιο σύγχρονη και αποτελεσματική θεραπεία θηλωμάτων που οδηγεί σε πλήρη εξάλειψη των υπαρχουσών βλαβών.

Υπερκερατώσεις.

Η σμηγματορροϊκή υπερκεράτωση (seborrheic keratosis) είναι καλοήθης βλάβη του δέρματος, (μη καρκινική), που σχετίζεται αιτιολογικά με κληρονομική προδιάθεση. Χαρακτηρίζεται από πάχυνση του πιο επιφανειακού τμήματος της επιδερμίδας, που ονομάζεται κεράτινη στοιβάδα. Σε αυτό το επίπεδο, τα κύτταρα είναι ιδιαίτερα φορτωμένα με κερατίνη, πρωτεΐνη που τους προσδίδει ξηρή και πολύ σκληρή όψη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχει μη φυσιολογική άθροιση της κερατίνης με αποτέλεσμα τη δημιουργία πλακών από ξηρό δέρμα και καλυμμένο με κρούστες. Οι σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις δεν μεταδίδονται από άτομο σε άτομο και είναι ασυμπτωματικές βλάβες. Περιστασιακά, μετά από τραυματισμό, μπορεί να παρουσιάσουν φαγούρα, αιμορραγία, πόνο, ερυθρότητα ή κρούστα.

Θεραπεία

Οι κύριες μέθοδοι αφαίρεσης είναι:

• Απόξεση: το δέρμα ξύνεται χρησιμοποιώντας ένα όργανο που λέγεται ξέστρο.
• Κρυοχειρουργική ή κρυοπηξία: εφαρμόζεται πάνω στις υπερκερατώσεις και στη συνέχεια αφήνεται να πέσουν, σε διάστημα δυο εβδομάδων αργότερα.
• Διαθερμοπηξία
• Ηλεκτροχειρουργικής Laser.